Achter de wat mysterieuze naam Ikoqwe gaat een fictief duo schuil dat vanuit een heel andere tijd, lichtjaren hier vandaan, in onze wereld terechtkomt en een hele plaat lang zijn indrukken in muziek omzet: hiphop; elektronica en Angolese volksinstrumenten lopen kriskras door elkaar. Angolese instrumenten, jawel, want de echte mensen achter de fictieve figuren heten van zichzelf Pedro Coquenão en Luaty Beiråo. De eerste is bekend onder het pseudoniem Batida, de ander opereert doorgaans onder het etiket “Ikonoklasta”. Daar vandaan komt dus de “Iko” in de bandnaam, terwijl de Coqwe uiteraard van Coquenão afgeleid is.

De beide heren kennen elkaar al heel lang, vanuit de scene van Luanda en op deze (debuut)plaat halen ze de mosterd evenzeer uit de hip hop als uit de Angolese traditie, weliswaar opgeleukt met elektronische middelen en ritmeboxen, terwijl ze hun teksten debiteren in zowel het Engels en Portugees, als in Angolese dialecten. Die teksten handelen over het neo-kolonialisme, de geschiedvervalsing, die in koloniale sferen vaste prik is -Belgen kennen dat-, de pogingen om de situatie van Angola om te keren…enfin, de heren zijn onomwonden activisten.

Als ik dergelijke dingen hoor en lees, gaat er haast vanzelf een knipperlicht aan, want al te vaak is de muziek dan slechts een bijkomstigheid, die de boodschap moet dienen.Die reflex had ik mezelf kunnen besparen, want nu ik deze CD een aantal keren beluisterd heb, kan ik alleen maar zeggen dat ze verdomd goed gemaakt is en dat de manier waarop klankuittreksels uit de “Librairie Internationale de Musique Africaine” gesampled en gebruikt worden, al dan niet vermengd met veldopnames van Hugh Tracey uit de jaren ’50, is zelden minder dan indrukwekkend. Tel daarbij het gebruik van traditionele instrumenten als de ngoma (grote trom) , dikanza (rasp) en kissange (duimpiano) en je komt al gauw in de buurt van het geluid van een band als Konono n°1, aan wiens jongste plaat Batida trouwens meegewerkt heeft.

Teksten en muziek zijn helemaal van de hand van Ikoqwe, al werkten een paar bekende artiesten aan sommige nummers mee: het Portugese DJ-duo Celeste/Mariposa nam”O Meio” onder handen, de broers die onder de naam “Octa Push” actief zijn en muziek maken, die redelijk vergelijkbaar is met van Ikoqwe doen, deden mee aan “Vai de C@n@“ en de Zuid-Afrikaan Spoek Mathambo is te horen op “Falta Muito?”. Op de liveshow van het duo is het, zolang Covid regeert, nog even wachten, maar ik maak me sterk dat de festivalprogrammatoren in ons deel van de wereld, niet zullen wachten om deze kerels op hun publiek los te laten en ik kan met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid voorspellen dat iedereen los uit z’n dak gaat, zodra e deze twee aan het werk zien. In afwachting moeten ze het nog even stellen met deze CD en dat is allerminst een opoffering of straf. Goeie, vernieuwende plaat!

(Dani Heyvaert)